Temat: Szlakiem Wisły

1. Zagadki znad Wisły” – praca z Książką Zabaw str. 68-69

Odszukajcie mapę Polski, palcem pokażcie Wisłę zaznaczoną na ilustracji. Odszukajcie miejsce, skąd wypływa Wisła, odczytajcie nazwy miast, przez które przepływa w drodze do morza.

Zapraszam Was do zabawy: Usłyszycie za chwilę zagadki dotyczące miast, które Wisła mija podczas swojej długiej drogi z gór do morza. Poproszę, żebyście spróbowali je odgadnąć. Każda odpowiedź rymuje się z treścią wiersza. Spróbujcie odszukać i wskazać te miasta na mapie.

Zagadki znad Wisły

Popłyniemy Wisłą

Razem z rybitwami,

Zobaczymy miasta,

Co leżą przed nami.

Już zakręca rzeka

I czule oplata

Miasto, co pamięta

Dawne dni i lata.

Bogactwo i chwałę,

Mężnych królów wielu,

Którzy tu rządzili

Na polskim Wawelu.

Każde dziecko teraz

Na pewno odpowie,

Gdzie jest zamek Wawel?

No, proszę? W                        (Krakowie)

 

 

Na brzegu Syrenka,

Miasta swego broni.

Tarczą się osłania

I miecz trzyma w dłoni.

Dalej – Stare Miasto –

Barwne kamieniczki.

Zbiegają ku Wiśle

Wąziutkie uliczki

Zamek, a przed zamkiem

Na szczycie kolumny

Stoi sam król Zygmunt

Z miasta swego dumny.

Więc jakie to miasto,

Gdzie wciąż mieszka sława?

To stolica Polski,

A zwie się                               (Warszawa).

 

Teraz popłyniemy

Do miasta pierników,

Sporo się dowiemy

Tu o Koperniku.

Kiedy wyruszymy

Ulicami miasta,

Pomnik astronoma

Przed nami wyrasta.

To jego nauka Sprawiła,

że może Teraz kosmonauta

W gwiezdne mknąć przestworze.

Pierniki tu lepsze

Niż piecze babunia.

Gdzie dopłynęliśmy?

Do miasta                   (Torunia).

 

 

 

Płyńże, miła Wisło,

 Płyń, Wisło szeroka!

Wtem, słońce zabłysło –

Przed nami zatoka!

Wisła z sinym morzem

Zostać zapragnęła

I o rannej zorzy

Do morza wpłynęła.

Patrzy na ich przyjaźń

Neptun i po pańsku

Informuje Wisłę,

Że jest wreszcie w       (Gdańsku).

 

Na koniec odczytajcie tekst z poznanych liter.

 

2. „Zrób to, co ja” – zabawa słuchowo-ruchowa.

 

Teraz zagramy na instrumentach, które zawsze nosimy ze sobą. Będziemy wydobywać dźwięki z naszych dłoni, stóp, kolan, łokci i innych części ciała. Osoba dorosła prezentuje rytm: klaśnięcie, tupnięcie dwiema nogami, klaśnięcie – dzieci powtarzają.

 

Przykłady kolejnych rytmów:

• tupnięcie, uderzenie dłońmi o podłogę, tupnięcie;
• uderzenie dłońmi o podłogę, tupnięcie, tupnięcie, uderzenie dłońmi o podłogę;
• tupnięcie, tupnięcie, klaśnięcie, tupnięcie.

Teraz dzieci mogą proponować własny wymyślony rytm.

 

3. „Jak się czujesz, gdy…” – zabawa dramowa.

zasady zabawy:

Za chwilę przeniesiemy się w naszej zabawie do smoczej jamy, takiej samej jak pod Wawelem. Smoka tam już nie ma od dawna, bo – jak wiecie – znamy go tylko z legendy. Ale będziemy poruszać się po pieczarze i wyobrażać sobie, jak moglibyśmy się poczuć, gdyby wydarzyło się coś, o czym opowiem. Postarajcie się to pokazać mimiką twarzy, gestem, słowem.

Snujemy opowieść, w której dzieci zwiedzają smoczą jamę:

Wędrujemy przez jaskinię. Rozglądamy się. Pokażcie, jak się czujecie, gdy niespodziewanie spotkamy nietoperza, gdy zobaczymy światełko w kącie jaskini, gdy spotkamy innych ludzi, gdy znajdziemy smoczy kieł, gdy znajdziemy wyjście itp.

Kończąc zabawę, powinniśmy powiedzieć: Teraz kończymy naszą wyprawę, wychodzimy z jamy, znowu jesteśmy przedszkolakami.

 

4. „J jak jama” – prezentacja litery w wyrazie.

Wskazujemy ilustrację w książeczce, następnie model sylabowy wyrazu. Prosimy dzieci o wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym: ja-ma, jednocześnie wskazując kolejne pola na planszy. Dzieci liczą sylaby zawarte w wyrazie. Następnie wskazujemy na planszy schemat głoskowy wyrazu z pól niebieskich (spółgłoski) i czerwonych (samogłoski), i prowadzimy zabawę z analizą głoskową tak jak wcześniej z sylabową. Dzieci przeliczają głoski, wspomagając się polami widocznymi na tablicy. Prezentujemy sposób pisania liter J, j na tablicy. Prosimy dzieci, by napisały literę palcem na dywanie i w powietrzu. Zwracamy uwagę na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze. W tym celu możemy narysować na kartce 3 linie zwieńczone dachem. Środkową linię należy pogrubić – to jest parter. Linia pod nią – to piwnica, a nad nią – strych. Pisząc litery J, j możemy się posługiwać określeniami „strych”, „piwnica”, „parter”, aby obrazowo utrwalić miejsce litery w liniaturze.

 

5. „Układamy i piszemy j” – zabawa polisensoryczna

Pokrywamy stolik folią spożywczą, wyciskamy nieco pianki do golenia. Po polisensorycznym poznaniu pianki dzieci rozsmarowują ją na fragmencie stolika, tworząc powierzchnię do pisania. Dzieci piszą literę J, j na powierzchni pokrytej pianką, pamiętając o zachowaniu właściwego kierunku pisania. Jeśli niektóre dzieci mają trudność z samodzielnym napisaniem litery, można zrobić wzór na blacie, aby dziecko wodziło po nim palcem.

 

6. Praca z Książeczką 4

str. 14a – identyfikowanie głoski j w słowach, zaznaczanie jej w odpowiednich miejscach.

str. 14b – rysowanie obrazów z wykorzystaniem kształtu litery J, pisanie litery J, j po śladzie. str. 20 – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie litery j, J, pisanie zdań po śladzie.

 

7. „Stroje regionalne” – dzieci wypychają z Wyprawki 48–49 sylwety chłopca i dziewczynki oraz stroje regionalne: łowicki i kaszubski.

 

Wyjaśniamy z jakich regionów Polski pochodzą te stroje, czym się od siebie różnią, a w czym są podobne, w jakich okolicznościach są prezentowane obecnie.

Dzieci mocują szablony strojów na sylwetach chłopca i dziewczynki.

 

Stroje Polskie – obejrzyjcie prezentacje

https://www.youtube.com/watch?v=UgUs7-Yaj04

                         

                            Strój Łowicki                                              Strój Kaszubski

 

 

8. A teraz zaśpiewajcie piosenkę „Krakowiaczek jeden”

https://www.youtube.com/watch?v=82EQeAVwSAo

9. Legenda o Smoku Wawelskim

https://www.youtube.com/watch?v=FKfB_h7HqC8