W wieku przedszkolnym dziecko rozwija się najintensywniej. Chłonie wiedzę, nabywa umiejętności i rozwija zainteresowania czy zdolności. Tym czynnościom towarzyszą procesy myślenia, takie jak: analiza, synteza, porównywanie, uogólnianie czy wnioskowanie. W wyniku tych procesów powstają w umyśle człowieka produkty, które określane są jako „pojęcia”. Zatem myślenie to sposób na poznanie rzeczywistego świata. To czynność umysłowa, gdzie spostrzeżenia dawniej odbierane oraz ich wyobrażenia ulegają przetworzeniu i umożliwiają dostrzeganie stosunków między przedmiotami i zjawiskami. W wieku przedszkolnym kształtują się nawyki i rozwijają umiejętności przydatne w dalszym życiu każdego człowieka. Wśród tych umiejętności istotne są umiejętności matematyczne. 

Pojęcia matematyczne nawet te najprostsze mają charakter operacyjny. Oznacza to, że rozumienie prowadzące do pojmowania sensu elementarnych pojęć matematycznych musi być utrzymywane w konwencji operacyjnej, co najmniej na poziomie konkretnym. Mówiąc dokładniej, istnieje ścisła zależność pomiędzy osiągnięciem przez dziecko kompetencji w zakresie operacyjnego rozumowania, a efektywnością uczenia się matematyki.

W edukacji matematycznej przedszkolaków najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka. Stanowią one budulec, z którego dziecko tworzy pojęcia i umiejętności. Jeżeli doświadczenia są specjalnie dobrane, przyczyniają się także do rozwoju myślenia i hartowania dziecięcej odporności. Wszystko zaczyna się więc od doświadczeń. W trakcie ich przetwarzania dziecko musi mówić. Nazywanie przedmiotów oraz wykonywanych czynności sprzyja koncentracji uwagi i pomaga dziecku dostrzegać to, co ważne. Na swój sposób ma ono czuć sens tego, co robi.

14 marca 2018r. pani Weronika Soja - wychowawczyni grupy 5-latków, przeprowadzila z przedszkolakami zajęcia matematyczne z wykorzystaniem metody Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej, na których dzieci przeprowadzały doświadczenia i eksperymenty operacyjnego rozumowania na poziomie konkretnym w zakresie ustalenia stałości nieciągłych.

I  Ustalanie stałości długości

 Cel: Wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania w zakresie ustalania stałości długości.

II  Ustalanie stałości  liczby elementów w zbiorze.

Cel: Wnioskowanie o stałości liczby elementów  zbioru  mimo zmian (takich , jak np.  rozsunięcie, zsunięcie, przełożenie)  sugerujących, że po zmianie może być więcej albo mniej.

III  Ustalanie stałości  masy

Cel: operacyjne ustalenie „ jest tyle samo” w zakresie tworzywa (przy obserwowanych przekształceniach).